GENEL ANTRENMAN PRENSİPLERİ(İLKELERİ) 3 Özelleşme

Özelleşme (Branşlaşma) ilkesi

Sporsal yaşantının başlangıcından itibaren kişinin amacı ve eğilimi bir spor dalında özelleşmeyi beraberinde getirir.

Özelleşme ilkesi çok yönlü gelişim üzerine kurulmuş özelleşmenin gerçekleştirildiği çocukların ve gençlerin antrenmanlarında doğru bir biçimde uygulanmalıdır.

Sporsal yaşantının en başından başlayarak kişinin amacı ve eğilimi bir spor dalında özelleşmektir.

Bütün spor dallarında, sportif verimin gelişmesi için yapılan çalışmalar, belirli zamanlarda başlayarak, özel spesifik bir yöne kanalize edilmesiyle gerçekleşir.

Yeni başlayan birinin ilk antrenman biriminden, olgun bir sporcunun ustalaşmasına kadar toplam antrenman kapsamı ve özel antrenmanların oranı yavaş yavaş ve sürekli arttırılmalıdır.

Branşa ait antrenmanlara bağlı olarak meydana gelen üst düzey uyum branşın motorik, psikolojik, teknik ve taktik olarak taleplerini karşılamaya yönelir.

Branşlaşmanın  getirdiği yüksek performans talebinin sonucudur.

Bu yüzden günümüzde spora başlama, branşlaşma ve yüksek performansa ulaşma dönemlerinin tespiti çok önemlidir.

Kabaca derece yılının 8-12 yıl öncesine denk gelir.Bununla birlikte her zaman ve şartta geçerli olacak bir kriter belirlemek mümkün değildir. Bu noktada antrenör deneyimi önemlidir.

Antrenör branşlaşma devresini her sporcu için özel olarak değerlendirecektir. Aksi taktirse sporcuda maksimum verim beklenenden az olur.

Spora başlama ve branşlaşma yaşının yanlış belirlenmesi bariz hatalara sebep olur.

• Uzun mesafe koşusunun hemen hemen %100’ü özel spor dalındaki antrenmanlardan oluşur.
• Boks, güreş ve eskrim gibi spor dallarında toplam antrenman zamanının %60-80’i uğraşılan spor dalının antrenmanlarına ayrılır.
• Yüksek atlama gibi diğer spor dallarında bu oran sadece %40’tır.
• Özelleşmede önemli iki kavram bireyselleşme ve yaşa bağlı gelişimdir.